welcome back

να περνα ο χρονος διχως χρονο

να ακους τα λογια

και να μην ξερεις να δακρυσεις ή να απελπιστεις

να βλεπεις δακρυα ζεστα να μη λυγιζεις

και σε λιγες παλι στιγμες να ελπιζεις

σε τι σε ποιον καπου δεν ξερω

αλλα τι εχει ο ανθρωπος εξαλλου

κι η ελπιδα μια αυταπατη

αλλα ειναι μια δυναμη κι αυτο

κι οταν θελω παραμυθι

δεν εχω αλλο τιποτα

μια μουσικη ενας στιχος

μια φωτογραφια -ξερω γω-

μια ελπιδα μια φλογιτσα

να με κραταει ζωντανο

/λιγο πιο πανω απ το κενο/

κι εδω κενο