Κυριακή 30 Μαρτίου 2008

Δεν θα πιστέψω ποτέ

Δεν θα πιστέψω ποτέ, καλή μου,
ότι το λιοντάρι είναι ένα μικρό αρνάκι.
Δεν θα πιστέψω ποτέ, καλή μου,
ότι το αρνάκι είναι λιοντάρι.
Δεν θα πιστεψω ποτέ, καλή μου,
σε μαγικά ξόρκια.
Δεν θα πιστέψω ποτέ, καλή μου.
Όμως πιστεύω ότι ένα τραπέζι έχει μόνο τέσσερα πόδια,
Όμως πιστεύω ότι το πέμπτο πόδι είναι χίμαιρα,
Κι όταν οι χίμαιρες αντιτάσσονται, καλή μου,
Τότε κάποιος πεθαίνει αργά με καρδιά τσακισμένη.

Ποίημα για ενήλικες, Άνταμ Βάτζυκ

Σάββατο 29 Μαρτίου 2008

η σωτηρία της ψυχής είναι πολύ μεγάλο πράγμα

Μόνο η τέχνη θα είναι ακόμα σε θέση να εμπνεύσει στο κοινό έλεος και φόβο. Και πάνω απ' όλα το Θέατρο, που πρέπει να γίνει, όπως συμφωνεί κι ο Αρτώ, "είδωλο του ονείρου": "φεύγοντας απ' το θέατρο, ο θεατής θα πρέπει να έχει την αίσθηση ότι μόλις ξύπνησε από κάποιο παράξενο όνειρο, στο οποίο ακόμα και τα πιο συνηθισμένα πράγματα είχαν μια περίεργη, αβυσαλέα γοητεία, χαρακτηριστική των ονειροπολήσεων και διαφορετική απ' οτιδήποτε άλλο στον κόσμο".

Το θέατρο έμοιαζε σαν ένα "ιερό μέρος" όπου ο Χαμένος Παράδεισος θα μπορούσε, έστω και για λίγο, να ξανακερδηθεί. Το θέατρο θα μπορούσε να αντικαταστήσει όχι μόνο τη θρησκεία αλλά και την επανάσταση.

Στανισλάβ Ιγκάσι Βίτκιεβιτς (Βιτκάσι) (1885-1939)


Ο Βιτκάσι είχε μια αριθμημένη λίστα για όλους τους γνωστούς του, και όταν χαμήλωνε τη θέση κάποιου, τους ειδοποιούσε σχετικά με μια "επίσημη επιστολή...


Πολωνός μυθιστοριογράφος, ζωγράφος, κριτικός της τέχνης και δραματουργός. Λάτρης της καθαρής μορφης, μεταφυσικός προικισμένος με σουρεαλιστική φαντασία, είναι εισηγητής του "καταστροφισμού" λογοτεχνικού μεσοπολεμικού ρεύματος στην πολωνία. Αυτοκτόνησε το 1939.

Πέμπτη 20 Μαρτίου 2008

για την παγκόσμια ημέρα ποίησης

μετά από επικοινωνία με το αδερφάκι μου, το οποίο μου θύμισε ότι αύριο 21 μαρτίου είναι η παγκόσμια ημέρα ποίησης, το καλύτερο που μπορουσα να σας χαρίσω είναι το link που βλέπετε στα δεξιά σας "χνούδι". είναι απ τα πιο ποιητικά "πράγματα" που συνάντησα τελευταία και μπράβο του.!

Παρασκευή 14 Μαρτίου 2008

τι μπορούμε να κάνουμε τελικά;

γενικά δεν γουστάρω να φρικάρω, αν και πολύ συχνά καταφεύγω σ' αυτό...
η αφορμή έγινε ένα email που έλαβα από κάποιον φίλο σχετικά με τους λαμπτήρες εξοικονόμησης ενέργειας, και έλεγε τα παρακάτω:

"Έχει αποδειχτεί οτι οι λάμπες αυτές είναι ιδιαιτέρως επικίνδυνες για τον άνθρωπο και το περιβάλλον!
*Περιέχουν υδράργυρο και μόλυβδο και εκπέμπουν ακτινοβολία!
*Έχουν ήδη σημειωθεί τα πρώτα κρούσματα υγείας ( ζαλάδες, πονοκέφαλοι) σε άτομα που στο χώρο τους υπάρχουν τέτοιες λάμπες!
*Το επίσης σημαντικό είναι οτι αυτές οι λάμπες ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ διά ροπάλου να πετιούνται στα σκουπίδια και πρέπει να ανακυκλώνονται. Δεν υπάρχει όμως έως αυτή τη στιγμή η ανάλογη υποδομή."

κι αναρωτιέμαι τώρα εγώ:
- τα βιολογικά προϊόντα που μετά μανίας ψάχνω (έγινα μάνα και είδα) είναι βιολογικά;
ένας γνωστός που κάνει βιολογική καλλιέργεια, πριν από χρόνια μας αποκάλυψε ότι ενώ στο δικό του χωράφι δεν χρησιμοποιεί τα απαγορευμένα λιπάσματα, αλλά στα διπλανά χωράφια τα χρησιμοποιούν. το αποτέλεσμα είναι ότι όταν βρέχει τα λιπάσματα των διπλανών "περνάνε" κι από το δικό του χωράφι...αλλά σε μικρόερες ποσότητες...μάλιστα....και η βρόχα έπεφτε right through... (1 το κρατούμενο)
-για τις λάμπες το διαβάσατε...(2 τα κρατούμενα)
-η ανακύκλωση που μπήκα κι εγ΄στο "τρυπάκι" να την κάνω τη ρημάδα, γίνεται; υπάρχει υποδομη, κ.τλ.; ή μας μένει η ξεχωριστή σακούλα σε άλλο χρώμα κάδο, έτσι για να μη βαριόμαστε; (3 τα κρατούμενα)
..................

και πολλά άλλα δηλαδή, αλλά να μην σας κουράσω....

και μετά από αυτά, ξαναλέω:

ΑΡΑΓΕ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΚΑΤΙ??? ΣΕ ΠΟΙΟ ΕΠΙΠΕΔΟ, ΜΕ ΠΟΙΟΝ ΤΡΟΠΟ,...ΘΑ ΙΣΧΥΕΙ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΛΛΗ 4ΕΤΙΑ, ΓΑΜΩ ΤΟ ΚΕΡΑΤΟ ΜΟΥ ΓΑΜΩ!

ΥΓ: δεν ξέρω αν φταίνε οι λάμπες, άλλα έχω ξεκινήσει ένα σαφάρι σε επισκέψεις γιατρών όλων των ειδικοτήτων για κάτι πονοκεφάλους και ζαλάδες που με καταδιώκουν τις τελευταίες 10 μέρες....και έτερον ουδέν.


Τρίτη 11 Μαρτίου 2008

η μάχη της λαγάνας (μια σύνοψη των δύο προηγούμενων τίτλων)

Άντε καθαρίσαμε άλλη μια Δευτέρα...
Στριμωχτήκαμε στο έδαφος με τους χαρταετούς μας ανά χείρας

και τραβολογώντας πιτσιρίκια κάθε είδους με τα trendy μπουφανάκια τους,
και στριμώχτηκαν και τα βάρη μας στον αττικό ουρανό
–να δούμε ποιανού το βάρος θα πάει ψηλότερα-.
Τα διώξαμε? –δεν ξέρω. Προσπαθήσαμε πάντως.
Και μετά με τους ίδιους χαρταετούς και μπλεγμένες τις καλούμπες μας

και με τα ίδια εξουθενωμένα και κοτοπουλιασμένα πιτσιρίκια
στριμωχτήκαμε by the sea, να φάμε ένα χταποδάκι βρε αδερφέ...που μας ήρθε κρύο και σκληρό να εξασκηθούν οι μασέλες μας ...
-συγνώμη, τις πατάτες τις ξεχάσατε?
Άντε και του χρόνου να διασκεδάσουμε ξανά και να καθαρίσουμε όπως φέτος...

Σάββατο 8 Μαρτίου 2008

λαγάνα


Λαγάνα Άρτος παρασκευαζόμενος άνευ προζύμης έχων σχήμα ελλειψοειδές, εν χρήσει ιδίως τήν Καθαράν Δευτέραν. Προέρχεται από τη μεταγενέστερη λέξη τό λάγανον (= είδος πλακουντίου, δηλ. λεπτής και πλατιάς πίτας, ψημένης με λάδι). Κατά το Λεξικό του J. Hofmann, η λέξη συνδέεται με το επίθετο λαγαρός (= χαλαρός, λεπτός, στενός) και το ρήμα λαγγάζω (= ενδίδω, υποχωρώ, είμαι χαλαρός) της αρχαίας.

η μάχη της μαγνησίας



Έχασε την παληά του ορμή, το θάρρος του.
Του κουρασμένου σώματός του, του άρρωστου σχεδόν,
θάχει κυρίως την φροντίδα.
Κι ο επίλοιπος βίος του θα διέλθει αμέριμνος.
Aυτά ο Φίλιππος τουλάχιστον διατείνεται.
Aπόψι κύβους παίζει·έχει όρεξι να διασκεδάσει.
Στο τραπέζι βάλτε πολλά τριαντάφυλλα.
Τι αν στην Μαγνησίαο Aντίοχος κατεστράφηκε.
Λένε πανωλεθρία έπεσ’ επάνω στου λαμπρού στρατεύματος τα πλήθια.
Μπορεί να τα μεγάλωσαν· όλα δεν θάναι αλήθεια.
Είθε. Γιατί αγκαλά κ’ εχθρός, ήσανε μια φυλή.
Όμως ένα «είθε» είν’ αρκετό. Ίσως κιόλας πολύ.
Ο Φίλιππος την εορτή βέβαια δεν θ’ αναβάλει.
Όσο κι αν στάθηκε του βίου του η κόπωσις μεγάλη,
ένα καλό διατήρησεν, η μνήμη διόλου δεν του λείπει.
Θυμάται πόσο στην Συρία θρήνησαν, τι είδος λύπη είχαν,
σαν έγινε σκουπίδι η μάνα των Μακεδονία.
—Ν’ αρχίσει το τραπέζι. Δούλοι· τους αυλούς, τη φωταψία.
Κ.Π.ΚΑΒΑΦΗΣ(Από τα Ποιήματα 1897-1933, Ίκαρος 1984)

μακεδονία (ορολογία)



Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Το παρόν άρθρο χρησιμοποιεί εκτενώς τους όρους με τους οποίους αυτοπροσδιορίζονται όλες οι εθνότητες στην ευρύτερη περιοχή της
Μακεδονίας με στόχο την κατάδειξη της σημειολογικής σύγχυσης που αυτό συνεπάγεται.


Μακεδονία
Η σύγχρονη γεωγραφική περιοχή της Μακεδονίας δεν ορίζεται επισήμως από κανένα διεθνή οργανισμό ή κράτος. Ειδικές αναφορές την εμφανίζουν να απλώνεται σε πέντε κράτη: Αλβανία, Βουλγαρία, Ελλάδα, ΠΓΔΜ, και Σερβία.
Ο ορισμός της Μακεδονίας αποτελεί μεγάλη πηγή σύγχυσης λόγω της συχνά επικαλυπτόμενης χρήσης του όρου για την περιγραφή γεωγραφικών, πολιτικών και ιστορικών περιοχών, γλωσσών και λαών. Οι εθνότητες που κατοικούν στην περιοχή χρησιμοποιούν διαφορετική ορολογία για την ίδια οντότητα, είτε ίδια ορολογία για διαφορετικές οντότητες, πράγμα συχνά περίπλοκο για τους υπόλοιπους κατοίκους της περιοχής και ακόμη περισσότερο για τους ξένους.
Ιστορικά, η περιοχή έχει παρουσιάσει αξιοσημείωτα μεταβαλλόμενα όρια ανά τη Βαλκανική χερσόνησο. Γεωγραφικά, ουδείς ορισμός των συνόρων ή των ονομάτων των υποπεριοχών της κρίνεται αποδεκτός από όλους τους ακαδημαϊκούς και όλες τις εθνότητες. Δημογραφικά, κατοικείται κυρίως από τέσσερις εθνότητες, τρεις εκ των οποίων αυτοχαρακτηρίζονται Μακεδόνες: Μία σλαβική σε εθνικό επίπεδο, ενώ μία άλλη, βουλγαρική, και μια ελληνική σε περιφερειακό επίπεδο. Γλωσσολογικά, τα ονόματα και οι ρίζες των γλωσσών και διαλέκτων που ομιλούνται στην περιοχή αποτελούν πηγή αντιπαράθεσης. Πολιτικά, η χρήση του ονόματος Μακεδονία έχει οδηγήσει την Ελλάδα και την Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας σε διπλωματική διαμάχη. Παρά τη διαμεσολάβηση των Ηνωμένων Εθνών, αυτή η διαμάχη ακόμη δεν έχει επιλυθεί οριστικά.
Ανεξαρτήτως της ανυπαρξίας σαφών γεωγραφικών ορίων και της ιστορικής φύσεως της περιοχής, η Μακεδονία μπορεί να θεωρηθεί ασφαλώς τοποθετημένη στην καρδιά της
Βαλκανικής χερσονήσου. Συνεπώς, ο λόγος γι' αυτή την πολυωνυμία, ετερωνυμία και σύγχυση μπορεί επιτυχώς να περιγραφεί περιληπτικά από τη ρήση του Ουίνστον Τσώρτσιλ: «Τα Βαλκάνια έχουν την τάση να παράγουν περισσότερη ιστορία από αυτήν που μπορούν να καταναλώσουν».

Τετάρτη 5 Μαρτίου 2008

ο άνθρωπος, ο κόσμος και η ποίηση

Ανάσκαψα όλη τη γη να σε βρω. Κοσκίνισα μες την καρδιά μου την έρημο· ήξερα πως δίχως τον άνθρωπο δεν είναι πλήρες του ήλιου το φως. Ενώ, τώρα, κοιτάζοντας μές από τόση διαύγεια τον κόσμο, μες από σένα - πλησιάζουν τα πράγματα, γίνονται ευδιάκριτα, γίνονται διάφανα - τώρα μπορώ ν'αρθρώσω την τάξη του σ'ένα μου ποίημα. Παίρνοντας μια σελίδα θα βάλω σ'ευθείες το φως. Ν.ΒΡΕΤΤΑΚΟΣ

Τρίτη 4 Μαρτίου 2008

όλα τα σύννεφα



όλα τα σύννεφα στη γη εξομολογήθηκαν
τη θέση τους ένας καημός δικός μου επήρε.
κι όταν μες στα μαλλιά μου μελαγχόλησε
το αμετανόητο χέρι,
δέθηκα σ' ένα κόμπο λύπης
Ο.ΕΛΥΤΗΣ

good news!

Να σας πω καλό νέο?
Πήρα τηλέφωνο την Κυριακή να πάω να δω Πατεράκη στο Εθνικό (Στο Βυθό, Μ.Γκόργκι) και δεν βρήκα εισιτήρια!
Super?
Θα ξαναπροσπαθήσω και θα σας γράψω για την παράσταση.
Αν πάντως έχει πάει κάποιος ας μας πει την γνώμη του.

Δευτέρα 3 Μαρτίου 2008



«Κάτω τα χέρια από το μπλόγκ μου!»
Της
ΑΓΓΕΛΙΚΗΣ ΜΠΟΥΜΠΟΥΚΑ
Ελάχιστες μέρες μετά την αποκάλυψη της εμπλοκής του
press-gr.blogspot.com σε μια υπόθεση εκβιασμού, οι Έλληνες bloggers είχαν ήδη διαπιστώσει ότι το αστυνομικό σκέλος της ιστορίας έχει ελάχιστο ενδιαφέρον σε σχέση με τις συνέπειες που απειλεί να επιφέρει στην ελευθερία των χρηστών του Internet. Η συλλήβδην ενοχοποίηση των blogs με αφορμή μια υπόθεση που ακόμη δεν έχει διαλευκανθεί επαρκώς, έκανε τους διαδικτυογράφους να εξεγερθούν. Αρχικά μέσω του πληκτρολογίου και προσεχώς διαδηλώνοντας.
Την Κυριακή 9 Μαρτίου, στις 9.00 το βράδυ, διοργανώνεται «αποκριάτικη διαδήλωση», δηλαδή κάθοδος των διαδικτυογράφων με μάσκες στα πρόσωπα και πορεία, πιθανότατα από τα Προπύλαια μέχρι την Βουλή.
(Συντονισμός και ενημέρωση στο blog
http://nefelikas.wordpress.com/2008/02/21/carnival-protest/)
Ελευθεροτυπία 3/3/08

Κυριακή 2 Μαρτίου 2008

καλό μήνα!

Καλό μήνα!
Καλή Άνοιξη!
Βασικό χαρακτηριστικό του Μάρτη -παλαιόθεν- οι έντονες εναλλαγές του καιρού. Πώς έχει αποτυπωθεί αυτό στη λαϊκη μας παράδοση μέσα από τις παροιμίες?

"Τσοπάνη μου την κάπα σου τον Μάρτη φύλαγέ την".
"Ο Αύγουστος για τα πανιά κι ο Μάρτης για τα ξύλα".
"Στων αμαρτωλών την χώρα τον Μαρτάπλιο χιονίζει".
"Μάρτης άβροχος, μούστος άμετρος".
"Ο Μάρτης ο πεντάγνωμος πέντε φορές εχιόνισε, και πάλι το μετάνιωσε πως δεν εξαναχιόνισε".
"Οπόχει κόρη ακριβή, τον Μάρτη ήλιος μην τη δει".
"Ο ήλιος του Μαρτιού ξεβάφει κέρατο βοδιού".
"Του Μάρτη του αρέσει να είναι πάντα στο διπλό, μια στις δέκα νά 'χει ήλιο και τις άλλες ξυλιασμό".
και η best seller: "Λείπει ο Μάρτης απ' τη Σαρακοστή"?